Parijs de stad van de liefde, moderne architectuur en natuurlijk de mega indrukwekkende oude historie en architectuur. In deze bruisende stad zie je, als je er op let, erg veel daktuinen. Van klein tot groot en met complete parken, bomen en dus moestuinen op het dak.

Afgelopen vrijdag werd ik uitgenodigd om op een rooftop farm te kijken en leren. Onze host was Cuellette Urbaine. 5 jaar geleden begonnen zij met een geweldige droom, eentje die ik van harte toe juich. Het doel was de steden groener en duurzamer te maken, waar groenten en fruit weer lokaal geproduceerd worden. Om zo mensen, volwassen en kinderen, weer in contact te brengen met wat we dagelijks eten maar vooral ook omdat lokaal telen gezond is voor de directe omgeving en het een stuk co2 gebruik bespaard. Dus door groente te verbouwen in de stad wordt de luchtkwaliteit beter, de hitte in de zomer minder en daalt de stress bij velen maar we besparen ook nog eens vele vrachtwagen en zee container tripjes. Maar het heeft ook een nadeel, je hebt plek nodig. Laat dat nu in drukke steden zoals Parijs of Amsterdam echt een on overkomelijk probleem zijn. ‘Dan ga je toch het dak op? En zo werd hun idee voor rooftop farms geboren, moestuinen op de daken.

Zo gezegd zo gedaan, nu vijf jaar later hebben ze verschillende moestuinen op het dak. Wij mochten kijken bij een dakboerderij in het 11^e arrangement van Parijs. Eerlijk is eerlijk toen we aankwamen twijfelde we wel. We zagen vanaf de straat nog weinig teken van een daktuin of boerderij.

Maar boven op restaurant en opleidings centrum Cuisine Mode D’emplois bevind zich de dakboerderij van Cuellette Urbaine waar wij mogen kijken. Dit is ook het dak waar ze vaker crussusen bieden en waar ze verschillende systemen hebben staan.

En dat laten ze hier zien. Er staan 2 horizontale hydroponic systemen, 1 verticale moestuin en een aantal plantenbakken. Ik neem jullie graag even mee naar deze bijzondere plek.

Twee van de systemen waren hydroponic systemen die op hoogte stonden. Deze zijn verticaal en hij legde uit dat ze bij dit systeem op de foto werken met een eb- en vloed systeem, zo staan ze dus niet permanent in het water. Hij had er ook een staan gevuld met hydrokorrels. Je kweekt de planten dan op een soort hydrocultuur zoals we ook kennen uit kamerplanten.

Hij had 3 merken staan, hij legde uit dat dit is omdat hij wilde onderzoeken wat het beste werkt maar ook omdat hij met de school die er schuin tegen over zat proeven deed met o.a. de voeding en andere aspecten van de systemen.

Er stonden meerdere plantenbakken, veelal met vaste planten en kruiden maar ook bloemen. De bakken zelf waren van hout en gevuld zoals we eigenlijk ook kennen van de daktuinen. Onderin lag een drainagemat en daarop was het substraat geplaatst. Planten die hier in groeide waren eenjarige zoals de Cosmea maar vooral veel kruiden en eetbare planten. Er stonden een flinke mix aan planten waar onder bramen, druiven, tijm, lavendel, enkele soorten salie.

Voor dit systeem gingen we eigenlijk. Afgelopen winter zag ik het instagram account van Suzanne Broers van verticaal moes tuinieren. Aangezien ik zelf ook net begon met een kleine moestuin aan huis volgde ik eerst vooral om meer te weten te komen over moestuinieren. Maar mijn interesse werd gewekt door het systeem waar ze mee werkt. Een vertikale moestuin. De interesse die ik had was deels voor mij privé maar ik heb geen ruimte te kort. Mocht mijn stukje te klein zijn kan ik dat altijd nog wat groter maken. Toen ik de toren leerde kennen was ik enthousiast omdat ik denk dat het een super oplossing is voor plekken met weinig ruimte. Zoals een balkon of klein dakterras. Door het geringe gewicht en de kleine ruimte zijn het een ideale moestuinen op het dak.

En dat systeem staat hier in een grote farm opstelling. Je begrijpt wel dat als ik uitgenodigd wordt door Suzanne om zo’n dak met allemaal towergardens te gaan bekijken ik dat niet afsla. En twee dagen Parijs natuurlijk ook niet…

De towergardens staan hier in een farm opstelling, dat lijkt een beetje op die je los thuis kan houden maar er zijn een paar verschillen. Ze sluiten alle water reservoirs aan elkaar aan zodat je niet handmatig water hoeft te geven. Ook het controleren en toevoegen van de bemesting gaat automatisch. Op dat vlak lijkt het een beetje op de irrigatiesystemen van groene gevels.

Een ander belangrijk verschil is dat deze torens nog net iets hoger kunnen dus dan heb je niet 20 planten per toren maar 36.

Op de foto hiernaast zie je een rij towergardens. Je ziet er shiso in staan, venkel wordt er gekweekt. vooraan staat een paarse malva en er worden zelfs violtjes gekweekt voor de salade van het restaurant hieronder.  De rijen ernaast waren vol met verschillende soorten tomaten, paprika’s, pepers, courgette, kamille, dille, tijm, bieslook en nog veel meer. Het is een waar bos om doorheen te mogen lopen.

De daktuin in Parijs liet heel duidelijk zien dat het echt een boerderij was. Gebruikspullen en reserve onderdelen liggen gewoon in het zicht. tijdelijke constructie zoals voor het steunen van de tomaten gebeurt dan ook met gewoon draad. Het hoeft niet fancy maar is vooral praktisch gericht. Die kijk op het dak heeft mij geinspireerd. Want wat als we de daken echt allemaal gaan ontginnen en gebruiken. Hoeveel transport kun je besparen als je het eten vers van de moestuinen op het dak haalt of dat van een straat verderop. Denk eens aan de hoeveelheid planten en de positieve effecten die dat heeft.

Mijn enthousiasme voor stadlandbouw was er al maar met de towergarden of traditionelere systemen zoals het prachtige voorbeeld van de dakakkers in rotterdam hebben we de kans om onze steden nóg groener en duurzamer te maken. Mag ik jou helpen met je daktuin of daktterras, dan zul je me denk ik nog wel even horen over een stukje om te moestuinieren. Of dit nu met de handen in de grond of vertikaal is, laten we meer groente en planten gebruiken voor de gezondheid van ons en onze steden.

Ben je nu benieuwd naar wat er allemaal mogelijk is? plan dan een gratis kennismakingsgesprek dan kan ik je nog veel meer laten zien.